De Trombicula autumnalis of oogstmijt wordt ook wel de herfstmijt genoemd. Het is een, 8 potige, oranje mijtje (speldeknop groot) dat op de bodem leeft.
Waar komen ze voor?
Ze komen plaatselijk in Nederland voor. Vooral op kalkhoudende gronden en speciaal in weilanden en grasstroken langs het water. Sommige dierenartspraktijken zien ze nooit, enkele praktijken zien ze regelmatig. De studenten diergeneeskunde die met ons meelopen geven steeds aan dat ze er nog niet eerder van gehoord hadden. Er wordt niet echt aandacht aan gegeven tijdens onze studie. Echter in andere landen (Engeland, Frankrijk, Noord Amerika) zie je deze mijten vaker.
Er is zelfs een wikipedia pagina aan deze zogenaamde harvest mite of aoûtat (op zijn Frans) gewijd.
In de buurt van Utrecht zien we deze mijt in de weilanden bij het Theehuis Rhijnauwen, een populair uitgaansgebied voor honden langs de Kromme Rijn bij Utrecht.
Bij konijnen die in de tuin rond kunnen lopen zien we ook af en toe een infectie met herfstmijten. We hebben oogstmijten bij konijnen gezien die in Utrecht wonen (aan de Rijnlaan, Hendrik de Keyserstraat), maar ook een konijn uit Heesch hebben we gezien met een oogstmijtinfectie. De konijnen komen zeker niet in de buurt van de honden uitlaat gebieden waar we eerder de oogstmijt hadden opgemerkt.
Wanneer kun je trombiculosis verwachten?
Rond augustus (de oogstmaand) kun je trombiculosis verwachten. In de nazomer en herfst komen de eieren uit die het jaar ervoor gelegd zijn. De uit het ei gekropen, 6-potige, parasitaire larven van deze mijt geven namelijk problemen. Ze leven van insecten en andere mijten. Ze klimmen ook op gras en laaghangende struiken. Zodra er een hond, kat of mens langskomt hechten ze zich hierop vast. De larven kleven aan de vacht en zorgen voor irritatie als ze op de huid komen. Nadat ze zich gevoed hebben gaan ze over in nymphen, deze ontwikkelen zich tot volwassen herfstmijten. Deze mijten leven op de grond gedurende de zomer en herfst en leven van plantaardig materiaal. Zodra ze eieren gelegd hebben gaan de mijten dood. De totale levenscyclus duurt ongeveer 2 maanden.
We hebben zelf deze oogstmijten vanaf half augustus tot eind september gezien.
Symptomen
Bij konijnen hebben we de mijten voornamelijk op de kop gezien. Bij het merendeel van de konijnen zaten de oogstmijten in een grote groep op 1 plek op de neus. Een enkele keer hebben we alleen een ontstekingsplek op de kop geizen met een verdenking van de oogstmijt.
Bij mensen kan deze oogstmijt ook problemen veroorzaken!
Op de foto's hieronder is konijn Chill te zien met een infestatie van oogstmijten.
Diagnose
Het zijn geel - oranje kleurige mijten. Als ze op elkaar zitten kun je die met het blote oog zien. Ze zijn maar heel klein, 0,5-1 mm groot.
Je kunt de mijten goed onder de microscoop zien. Het zijn spinachtige diertjes met acht poten, maar in het larvale stadium met zes poten.
De jeuk houdt aan nadat de larvale mijten al verdwenen zijn!
Bij Konijn Okki hieronder is een wond op de neus aanwezig. Begin september kwam de eigenaresse met Okki, vorig jaar had haar andere konijn oogstmijt gehad. We gaan met deze ontsteking op de kop en de periode begin september ervan uit dat er een oogstmijt infectie aanwezig is-was.
Therapie
Heel met een pincet en scherpe lepel de mijten van het konijn af. Met een antiparasitair middel met ivermectine doden we de nog aanwezige mijten. Je kunt een druppel met ivermectine op de ontstoken plek aanbrengen. Bij een hond en kat geef je antiteken middelen om een herbesmetting te voorkomen, maar deze kun je niet bij een konijn gebruiken! Bij een rode ontstoken plek laten we een ontstekingsremmende zalf gedurende een paar dagen smeren.
Preventie
We kunnen een middel met selamectine aan het konijn geven, maar dit werkt niet 100% om een besmetting te voorkomen. Als je bij konijnen deze oogstmijt in de periode augustus - september hebt opgemerkt, dan weet je dat ze de jaren erna weer besmet kunnen raken. Voorkomen is beter dan genezen. We adviseren om in deze periode te voorkomen dat de konijnen in de struiken, bosjes kunnen komen. Je kunt met een hek de delen van de tuin afzetten waar deze mijten voorkomen.
Naschrift: deze informatie komt voort uit eigen ervaring, het diergeneeskundig memorandum 52e jaargang - no 2 blz 48 en hetgeen erover bekend is op internet.
